سازمان آزادیبخش مردم افغانستان(ساما)
۲۱ آگست ۲۰۱۷
پیام به محفل یادبود از شخصیت مبارزاتی
گرامی یاد هادی محمودی
پیام ارسالی ساما که در جلسۀ یادبود از شخصیت مبارزاتی د اکتر هادی محمودی منعقدۀ تورنتو مؤرخ ۲۰ آگست ۲۰۱۷ قرائت شد.
تاریخ پرافتخار افغانستان و تاریخ شکوهمند ضد استعماری خلق تسلیم ناپذیر ما و هکذا تاریخ جنبش انقلابی و مترقی کشور در هر مقطع تاریخی، رهبران و رهگشایان نامور و استواری را به پیشگاه خلق زحمتکش و مبارز و در پیشاپیش صفوف رزم طبقاتی و ضد استعماری خلق به پاخاستۀ کشور تقدیم کرده است. رهبرانی که در اکثر موارد بنا بر نیاز رهبری جنبش در آن مطقع، همچون ستارگان تابناکی درخشیده اند. گرامی یاد داکتر «هادی محمودی» یکی از این پیشگامان، دانشوران و رهبران مطرح و نامدار جنبش انقلابی کشور ما بوده است. انتشار خبر مرگ آن بزرگمرد بدان سبب باعث اندوه انقلابیون راستین و آزادیخواهان کشور شد که جنبش آزادیبخش ملی و جنبش انقلابی کشور عزیز ما یکی از پیشوایان تأثیر گذار، استوار، مدبر و از پیشکسوتان "جریان دموکراتیک نوین" را از دست داد.
پیش از ظهور اندیشۀ پیشروٍ عصر، تا مدت ها غالباً شورش برده ها، جنبش های دهقانی و قیام های کارگران راه به جائی نبرده و حتی مورد استفادۀ طبقات حاکمۀ زمان قرار گرفته است. لذا نقش رهگشایان و روشنگران برای شناخت اسباب و علل بدبختی ها و جست و جوی راه ها و اسالیب نجات از مظالم طبقات حاکمۀ ستمگر و سرنگونی دولت های مستبد مدافع ستمگران، برچیدن بساط استعمار و امپریالیسم و به ویژه انتقال این آگاهی به توده های زحمتکش و تحت ستم ـــ از همان آغاز مبارزۀ طبقاتی تا کنون ـــ ضرورتی بوده است انصراف ناپذیر. ولی این مهم در پیامد روشنگری و اهتمام رهبران خبره، میسر و ممکن الحصول می گردد.
هر انسان موجودیست تاریخی و در زمان و مکان معین زیست می کند و محصول شرایط حاکم بر آن زمان و مکان است. هر جنبش انقلابی رهبران و رهگشایان خود را داشته است و اگر نداشته باشد آنان را بوجود می آورد.« هلوسیوس متفکر عصر رشنگری فرانسه می گوید: هر مرحلۀ اجتماعی به مردان بزرگی نیاز دارد و اگر آنان را نیابد، خلق می کند.» (نقل از کتاب «مبارزۀ طبقاتی در فرانسه»). در دورۀ هفت شوری، درفش جنبش دموکراتیک طراز کهن توسط رهنوردان شهیر آن به پیشتازی داکتر عبدالرحمن محمودی متهورانه و جانبازانه برافراشته شد. "عناصر ایدئولوژی پرولتری که در کشتزار خونین دورۀ هفت به دست رهگشایان جانباز آن افشانده شد، پس از یک دهه توانست جوانه زند" و در سال ۱۳۴۴ ش به تشکیل و پیریزی «سازمان جوانان مترقی» منجر شود. داکتر هادی محمودی - که در فضای انقلابی دورۀ هفت شوری رشد کرده و هوای آن را استنشاق و روحیۀ مبارزه جویانه را از داکتر عبدالرحمن محمودی مشهور کسب نموده بود ــ خودش به مثابۀ یکی از بنیان گذاران سازمان جوانان مترقی، فردی مطرح در آن سازمان و "جریان دموکراتیک نوین" یا همان "جریان شعلۀ جاوید"بود. جریدۀ "شعلۀ جاوید"در نقش «ناشر اندیشه های دموکراتیک نوین» در سال۱۳۴۷ش، در مقابل «تجدیدنظرطلبان» "خلق و پرچم" این مزدوران سوسیال امپریالیسم توسعه طلب روس به مبارزۀ روشنگرانه و افشاءگرانه پرداخته و خوش درخشید هر چند مستعجل بود.
این حرکت روشنگرانه و مبارزه جویانه، واکنش سبعانه و دژخیمانهٔ رژیم مستبد متظاهر به دموکراسی تاجدار را ــ که در حال مماشات با سوسیال امپریالیسم بود ــ در پی داشت. نظام مستبد سلطنتی عده ئی از رهبران پیشتاز «جریان شعلۀ جاوید» را در سال ۱۳۴۸ش در زندان «قلعهٔ کرنیل» دهمزنگ زندانی نمود که داکتر «هادی محمودی» نیز شامل آن ها بود و تا اواخر رژیم ظاهر شاهی در همان زندان محبوس بود.
داکتر هادی محمودی پس از رهائی از زندان رژیم سلطنتی، در شرایط فروکش جنبش با اندیشه و کار و پیکار انقلابی وداع نگفت. پس از کودتای نظامی ۷ ثور ۱۳۵۷ش مزدوران سوسیال امپریالیسم متجاوز و استیلاءگر روس، در یک فضای وحدت طلبانهٔ جنبش چپ انقلابی کشور، به همسوئی و معاضدت باهمی سائر پیشتازان جنبش و به اساس نیاز مبرم رهبری توده های در حال به پاخاستن کشور علیه رژیم ضد ملی و ضد دموکراتیک ۷ ثوری و ارباب روسی متجاوز آن، یازده تن از بنیانگذاران به شمول گرامی یاد داکتر "هادی محمودی" به محوریت و طلایه داری اسطورۀ انقلاب زنده یاد مجید در هفتۀ اول سرطان سال ۱۳۵۸ش به پیریزی و ایجاد "سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما)" توفیق یافتند.
هادی محمودی این مبارز نستوه و استوار در طول زندگی پرافتخارش، دلیرانه و آگاهانه در برابر ارتجاع بومی و امپریالیسم جهانی استعمارگر ــ خلل ناپذیر و بدون تزلزل ــ تا توانست به مبارزۀ آشتی ناپذیر خود ادامه داد و هیچگاهی اندیشۀ تابناکش را غبار سازش و تسلیم طلبی ملی و طبقاتی مکدر نگردانید.
گرامی یاد هادی محمودی بنا بر ضربات واردۀ کوبندۀ سوسیال امپریالیسم و مزدورانش و امپریالیست های غربی و ارتجاع برآشفتۀ اخوان بومی بر پیکر نحیف جنبش انقلابی کشور و در نتیجه، شکست نظامی و به حاشیه رانده شدن اجباری آحاد جنبش انقلابی؛ از اواخر دهۀ شصت شمسی به بعد از مبارزۀ سیاسی و تشکیلات دور ماند و حدود یک ربع قرن از واپسین سال های زندگی اش را در غربت غرب، در کشور کانادا گذشتاند و سرانجام به روز دوشنبه شانزدهم ماه اسد (هفتم آگست) سال روان زندگی و زندگان را وداع گفت.
هفده سال اخیر زندگی در غربت داکتر هادی محمودی دور از سیاست و یار و دیار، همزمان بوده است با اشغال نظامی افغانستان، ادامۀ تجاوز و جنگ تحمیلی تجاوزکارانه توسط دولت غدار و غارتگر امپریالیستی امریکا و شرکای جرمش ناتو و دول مرتجع متحد آنان و تحمیل سلطهٔ ارتجاع بومی بالای خلق ستمکش افغان و کشور اسیر و ویران ما.
بودند و هستند روشنفکران ملی، دموکرات و چپی که از هفتم اکتوبر سال ۲۰۰۱م تا همین حالا، همه ارزش ها و ادعا های بلند بالای مبارزاتی دیروزی را در پای امپریالیسم متجاوز و استعمارگر و صاحبان زر، زور و تذویر ریختند. این عده روشنفکران خودفروخته، مردم فریب و ریاکار زیر نقاب "دموکراسی" و حتی "چپ" و به بهانه های واهی طی همین ۱۷ سال مستعمره بودن افغانستان، هجوم استعمار خونخوار و تاراجگر را بر ساحت مادر میهن خوش آمد گفته و با همراهی با استعمارگر متجاوز و قاتل و استثمارگر همکار متجاوز، در خدمت امپریالیسم و ارتجاع بوده اند.
اما هادی محمودی حاصل سال ها مبارزه، آرمانخواهی و ریاضت را در پای استعمار نریخت و گوشه نشینی را بر "سیاسی کاری" همین قماش مدعیان دیروزی چپ، ولی خودفروختۀ امروزی و خادم امپریالیسم، ترجیح داد.
بلی! در مقایسه با این خودفروختگان خادم استعمار؛ ریاضت، پاکدامنی و آرمان گرائی آموزندۀ گرامی یاد داکتر هادی محمودی هر چند برکنار از سیاست؛ و حضور فعال همرزمان وی در نهاد های انقلابی در جنبش ملی و مخصوصاً در ستون ها و سنگر های انقلابی کشور، هم الهامبخش ادامه دهندگان مبارزه و باورمندان اندیشۀ انقلابی و هم تضمین کنندۀ ادامۀ رزم آزادی و انقلابی خلق سلحشور ما علیه دو نیروی اهریمنی امپریالیسم و ارتجاع به سوی ایجاد جامعۀ آزاد، دموکراتیک و مترقی فردا در افغانستان مستقل است.
افتخار بر پاکیزگی گرامی یاد داکتر هادی محمودی و بر پاکبازی همرزمان جانباز و آرمانخواهش!
یا مرگ یا آزادی!
سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (سـامــا)
یکشنبه ۳۰ اسد ۱۳۹۶ش/۲۰ آگست ۲۰۱۷م